Μελετώντας την ποίηση του Αντώνη Λάρδα αισθάνεσαι πως το περιεχόμενο του λόγου εκφράζει μία βιωματική εκτίμηση γεγονότων. Έτσι μπορεί να την αξιολογήσει κανείς με βάση τον προσωπικό του λόγο…
Αν και η ποίηση δεν κλείνεται σε ορισμούς, εν τούτοις στον ποιητικό λόγο τού Ποιητή μας υπάρχει το στίγμα τής ιστορίας που υπερκαλύπτει το μερικό τής ποιητικής δημιουργίας. Με την έννοια αυτή η ποίηση λειτουργεί ως αντίδοτο κατά της φθοράς· και φθορά είναι η στασιμότητα που δεν δημιουργεί, και δεν βοηθάει στην ανιδιοτελή γνώση του κόσμου. Διότι στην ποίηση του ο Ποιητής μας γνωρίζει να επιλέγει το πιθανόν ή και το αδύνατο παρά το απίθανον όμως δυνατόν· η γνώση όμως του οποίου οδηγεί προς το βέλτιον ή και το ιδανικόν. Και ιδανικόν του ποιητή μας είναι η αποφυγή της ευτέλειας μέσω του ψόγου, και η ποίηση εγκωμίων μέσω της ελευθερίας. Έτσι οι “Ελεύθερες Βολές” δεν σημαίνουν φλυαρία· σαν τη φλυαρία που μας χαρακτηρίζει, αλλά πάθος ψυχής που το συντροφεύει τη μνήμη. Μια μνήμη που χρειάζεται γενναιότητα και τόλμη για να επιφέρει την δι’ ελέου και φόβου κάθαρσιν.
Κ. Α. Ναυπλιώτης
